Sipef
Interview met François Van Hoydonck van Sipef
14 april 2005
Plantagegroep Sipef heeft een ‘grand cru’ jaar achter de rug en kan nu vol vertrouwen uitkijken naar de toekomst.“Zoals 2004 mogen de komende 20 jaar zijn”Danny ReweghsNa een moeilijke periode keerde voor plantagegroep Sipef het tij en werd 2004 een gedenkwaardig jaar, waarin plots alles meezat wat de voorgaande jaren al eens tegenzat. Ook onder het beleggerspubliek is er opnieuw interesse voor deze in hoofdzaak palmolieproducent. Na de publicatie van de jaarresultaten klom het aandeel zelfs tot het hoogste peil van het afgelopen zeven jaar en het gemiddeld verhandelde volume is ook weer het dubbele van een aantal jaren geleden. We trokken opnieuw naar het kasteel Calesberg in de buurt van Antwerpen om er met financieel directeur (CFO) François Van Hoydonck van gedachten te wisselen over de cijfers van vorig jaar en om de strategische opties voor de komende jaren te bekijken.CASH: Met welk gevoel kijkt u zelf terug op de resultaten van 2004?François Van Hoydonck: Met een uitzonderlijk goed gevoel. 2004 was een supergoed jaar omdat we alle objectieven die we begin vorig jaar hadden gesteld, hebben kunnen overtreffen. Zoals 2004 mogen de komende 20 jaar zijn. We hadden om te beginnen beter dan verwachte productiecijfers en we kenden vooral uitstekende prijzen. Voor palmolie bedroeg de gemiddelde prijs op de markt in Rotterdam 471 USD per ton, terwijl we ons budget hadden opgemaakt met 400 USD per ton. Daarnaast was er de schuldherschikking, die uitzonderlijk goed is gelukt met het doorvoeren van een kapitaalverhoging in juni vorig jaar, die zeer ruim werd ingevuld, ook door grote institutionele interesse. In plaats van 2 EUR schulden tegenover 1 EUR eigen vermogen, is het nu precies omgekeerd, en dat scheelt toch meer dan een slok op de borrel. En tot slot hebben ook zowat alles dat we wilden verkopen aan niet-kernactiviteiten, kunnen verkopen.Een slok op de borrel. Met hoeveel zullen de interestlasten dit jaar zakken tegenover 2004?Van Hoydonck: In 2004 hebben we nog 4,1 miljoen EUR rentelasten betaald en dat zal dit jaar halveren. Dus toch nog zowat 2 miljoen EUR, omdat we de schulden ook aangaan bij onze dochtermaatschappijen, dus met andere woorden in de landen waar we actief zijn. Dat levert wel een hogere rentelast op, maar die bevat een verzekeringspremie. Want als het misloopt in een bepaald land en we de activa kwijt raken, dan blijven we ook niet met de schulden zitten in hoofde van de moedermaatschappij.Bij de verkopen viel vooral de afbouw van de participatie in Sipef CI op. Een bewijs te meer dat de toekomst van Sipef niet in Afrika, maar in Azië ligt?Van Hoydonck: Absoluut. Agronomisch heeft Ivoorkust (CI; Côte d’Ivoire) een duidelijke achterstand op Azië, die onmogelijk goed te maken is. Het rendement dat we in Azië halen, ligt minstens dubbel zo hoog als dat in Ivoorkust (24 à 25 ton gemiddelde opbrengst per hectare in Papoea-Nieuw-Guinea versus circa 8 ton in Ivoorkust). We zijn voor Sipef CI afgedaald van 70 naar 32% door dus 38% te verkopen aan een van onze klanten, United Oil Company, die zich voor het eerst in de productie van palmolie zelf waagt. Eens dat ze er gewend aan zijn, lijkt een volledige verkoop op termijn een logische volgende stap. Het is zonneklaar dat Sipef CI te weinig rendement levert om binnen onze groep echt een toekomst te hebben.De scheve financiële structuur is in 2004 volledig rechtgetrokken. Dat geeft ruimte om opnieuw aan expansie te denken en nieuwe projecten op te starten. Wat staat er dit jaar op het programma?Van Hoydonck: Dit jaar wordt een jaar van consolidatie. We willen op de eerste plaats de bestaande projecten uitbouwen en Papoea-Nieuw-Guinea (PNG) krijgt daarbij de voorrangsrol. We willen daar van 6000 naar 9000 en later naar 12.000 hectare gaan. Die uitbreiding van het areaal is nodig om de kostenstructuur te kunnen verlagen. In Indonesië kunnen we voor Agro Muko nog een beetje bijplanten en in Vietnam hebben we de derde fabriek in 2004 in gebruik genomen. We gaan dit jaar kijken of we daar voldoende rendement kunnen halen.En wat mogen we de komende jaren verwachten? Komen er dan wel nieuwe projecten?Van Hoydonck: We kijken inderdaad uit naar nieuwe projecten, een nieuwe ‘Agro Muko’ of de aankoop van een bestaand project, maar dat is eerder iets voor binnen twee jaar. Vandaag is er nog geen project, we kijken wel al rond. Zo weten we dat er mogelijkheden zijn in Indonesië, bijvoorbeeld in Kalimatan. Nadeel daar is wel dat er nog geen infrastructuur is uitgebouwd zoals op Java of Sumatra. De prima resultaten van 2004 en de rechtgetrokken balans lieten aan Sipef toe om voor het eerst in vier jaar weer een dividendvoorstel van 3 EUR bruto per aandeel over te maken aan de algemene vergadering. Een ‘bescheiden’ begin om daarna gradueel te kunnen stijgen?Van Hoydonck: Onze politiek is om een bodem te leggen voor de volgende jaren met de bedoeling geleidelijk aan het bedrag te verhogen. Een ‘goede start’ dus, waarop we kunnen verder bouwen na inderdaad vier jaar zonder enige vergoeding voor onze trouwe aandeelhouders.
14 april 2005
Plantagegroep Sipef heeft een ‘grand cru’ jaar achter de rug en kan nu vol vertrouwen uitkijken naar de toekomst.“Zoals 2004 mogen de komende 20 jaar zijn”Danny ReweghsNa een moeilijke periode keerde voor plantagegroep Sipef het tij en werd 2004 een gedenkwaardig jaar, waarin plots alles meezat wat de voorgaande jaren al eens tegenzat. Ook onder het beleggerspubliek is er opnieuw interesse voor deze in hoofdzaak palmolieproducent. Na de publicatie van de jaarresultaten klom het aandeel zelfs tot het hoogste peil van het afgelopen zeven jaar en het gemiddeld verhandelde volume is ook weer het dubbele van een aantal jaren geleden. We trokken opnieuw naar het kasteel Calesberg in de buurt van Antwerpen om er met financieel directeur (CFO) François Van Hoydonck van gedachten te wisselen over de cijfers van vorig jaar en om de strategische opties voor de komende jaren te bekijken.CASH: Met welk gevoel kijkt u zelf terug op de resultaten van 2004?François Van Hoydonck: Met een uitzonderlijk goed gevoel. 2004 was een supergoed jaar omdat we alle objectieven die we begin vorig jaar hadden gesteld, hebben kunnen overtreffen. Zoals 2004 mogen de komende 20 jaar zijn. We hadden om te beginnen beter dan verwachte productiecijfers en we kenden vooral uitstekende prijzen. Voor palmolie bedroeg de gemiddelde prijs op de markt in Rotterdam 471 USD per ton, terwijl we ons budget hadden opgemaakt met 400 USD per ton. Daarnaast was er de schuldherschikking, die uitzonderlijk goed is gelukt met het doorvoeren van een kapitaalverhoging in juni vorig jaar, die zeer ruim werd ingevuld, ook door grote institutionele interesse. In plaats van 2 EUR schulden tegenover 1 EUR eigen vermogen, is het nu precies omgekeerd, en dat scheelt toch meer dan een slok op de borrel. En tot slot hebben ook zowat alles dat we wilden verkopen aan niet-kernactiviteiten, kunnen verkopen.Een slok op de borrel. Met hoeveel zullen de interestlasten dit jaar zakken tegenover 2004?Van Hoydonck: In 2004 hebben we nog 4,1 miljoen EUR rentelasten betaald en dat zal dit jaar halveren. Dus toch nog zowat 2 miljoen EUR, omdat we de schulden ook aangaan bij onze dochtermaatschappijen, dus met andere woorden in de landen waar we actief zijn. Dat levert wel een hogere rentelast op, maar die bevat een verzekeringspremie. Want als het misloopt in een bepaald land en we de activa kwijt raken, dan blijven we ook niet met de schulden zitten in hoofde van de moedermaatschappij.Bij de verkopen viel vooral de afbouw van de participatie in Sipef CI op. Een bewijs te meer dat de toekomst van Sipef niet in Afrika, maar in Azië ligt?Van Hoydonck: Absoluut. Agronomisch heeft Ivoorkust (CI; Côte d’Ivoire) een duidelijke achterstand op Azië, die onmogelijk goed te maken is. Het rendement dat we in Azië halen, ligt minstens dubbel zo hoog als dat in Ivoorkust (24 à 25 ton gemiddelde opbrengst per hectare in Papoea-Nieuw-Guinea versus circa 8 ton in Ivoorkust). We zijn voor Sipef CI afgedaald van 70 naar 32% door dus 38% te verkopen aan een van onze klanten, United Oil Company, die zich voor het eerst in de productie van palmolie zelf waagt. Eens dat ze er gewend aan zijn, lijkt een volledige verkoop op termijn een logische volgende stap. Het is zonneklaar dat Sipef CI te weinig rendement levert om binnen onze groep echt een toekomst te hebben.De scheve financiële structuur is in 2004 volledig rechtgetrokken. Dat geeft ruimte om opnieuw aan expansie te denken en nieuwe projecten op te starten. Wat staat er dit jaar op het programma?Van Hoydonck: Dit jaar wordt een jaar van consolidatie. We willen op de eerste plaats de bestaande projecten uitbouwen en Papoea-Nieuw-Guinea (PNG) krijgt daarbij de voorrangsrol. We willen daar van 6000 naar 9000 en later naar 12.000 hectare gaan. Die uitbreiding van het areaal is nodig om de kostenstructuur te kunnen verlagen. In Indonesië kunnen we voor Agro Muko nog een beetje bijplanten en in Vietnam hebben we de derde fabriek in 2004 in gebruik genomen. We gaan dit jaar kijken of we daar voldoende rendement kunnen halen.En wat mogen we de komende jaren verwachten? Komen er dan wel nieuwe projecten?Van Hoydonck: We kijken inderdaad uit naar nieuwe projecten, een nieuwe ‘Agro Muko’ of de aankoop van een bestaand project, maar dat is eerder iets voor binnen twee jaar. Vandaag is er nog geen project, we kijken wel al rond. Zo weten we dat er mogelijkheden zijn in Indonesië, bijvoorbeeld in Kalimatan. Nadeel daar is wel dat er nog geen infrastructuur is uitgebouwd zoals op Java of Sumatra. De prima resultaten van 2004 en de rechtgetrokken balans lieten aan Sipef toe om voor het eerst in vier jaar weer een dividendvoorstel van 3 EUR bruto per aandeel over te maken aan de algemene vergadering. Een ‘bescheiden’ begin om daarna gradueel te kunnen stijgen?Van Hoydonck: Onze politiek is om een bodem te leggen voor de volgende jaren met de bedoeling geleidelijk aan het bedrag te verhogen. Een ‘goede start’ dus, waarop we kunnen verder bouwen na inderdaad vier jaar zonder enige vergoeding voor onze trouwe aandeelhouders.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home