NBB - Tumult op vergadering Nationale Bank 29/3/2005

Scheldpartijen kenmerken marathonzitting
(tijd) - De jaarvergadering van de Nationale Bank van België (NBB) ontaardde dinsdag voor het vierde jaar op rij in een scheldpartij van de beleggers tegen de directie. De directie bleef zoals verwacht doof voor de oproep van de minderheidsaandeelhouders om het aandeel van de beurs te halen, het dividend te verhogen en minder geld door te sluizen naar de Belgische staat. Dat meldt De Tijd.
foto belga: Het gebouw van de Nationale Bank in Brussel.
De algemene vergadering van de Nationale Bank lokte dinsdag 163 aandeelhouders naar Brussel en werd zoals gewoonlijk een marathonzitting. De sfeer was erg nerveus. Fotografen en cameraploegen werden niet toegelaten tot de vergaderzaal. Vorig jaar betichtten enkele beleggers de directie ervan foto's te nemen van elke aandeelhouder en zo hun privacy te schenden. De jaarvergadering van de NBB is wellicht ook de enige in België waar veiligheidsmensen prominent de ingang en de zaal bewaken.
Bij de start zette een particuliere aandeelhouder meteen de toon door het ontslag van gouverneur Guy Quaden te vragen. De gouverneur probeerde daarna een tekst voor te lezen over deugdelijk bestuur bij de NBB, maar werd dikwijls onderbroken. Door geroep en gelach bij het publiek was hij bijwijlen onhoorbaar.
De kleine aandeelhouders stellen dat hun rechten worden geschonden omdat ze niet gelijk behandeld worden als de Belgische staat. De staat heeft 50 procent van de NBB-aandelen in handen, maar kreeg de voorbije jaren alle meerwaarden op de verkoop van goud en deviezen door de bank. Deminor, het juridische bureau dat de minderheidsaandeelhouders vertegenwoordigt, stelt dat alle aandeelhouders recht hebben op dezelfde uitkering. De NBB stelt echter dat ze als centrale bank een bijzonder statuut inneemt en niet dezelfde plichten heeft als andere beursgenoteerde vennootschappen.
De directie van de NBB beantwoordde meer dan honderd schriftelijke vragen van Deminor en enkele andere aandeelhouders. De meeste antwoorden voldeden niet voor de beleggers. De directie weigerde alle commentaar op zaken waarover een rechtszaak loopt. De NBB is betrokken bij vier rechtszaken die aandeelhouders tegen haar inspanden.

----------------------------
Commentaar over NBB: Ga weg van de beurs
De aandeelhoudersvergadering van de Nationale Bank is gisteren voor het vierde jaar op rij uitgedraaid op een urenlang dovemansgesprek tussen de directie en een groep ontevreden minderheidsaandeelhouders. Het geroep en getier op de marathonvergadering bracht een oplossing voor het aanslapende conflict geen millimeter dichterbij.
De standpunten van beide partijen zijn bekend. De Nationale Bank zegt dat zij een onderneming is met specifieke kenmerken en daarom niet onderworpen is aan sommige bepalingen van de vennootschapswet. Zij verdedigt daarom dat de staat een groter deel van de winst krijgt dan aan de andere aandeelhouders. Een groep kleine aandeelhouders en hun belangenverdediger Deminor beklemtonen dat de Nationale Bank beursgenoteerd is. Zij zeggen dat alle aandeelhouders op dezelfde manier moeten worden behandeld.
De statuten van de bank brengen geen uitsluitsel, omdat de tekst niet eenduidig is. Deminor vindt in de statuten een bepaling die elk aandeel recht geeft op een gelijk deel in het vermogen en de winst. Maar elders staat dat de staat recht heeft op een groter deel van de winst.
Het conflict leidde tot vier rechtszaken. De juridische onzekerheid, geruchten en speculatie leiden op de beurs regelmatig tot bokkensprongen van het aandeel Nationale Bank. Dat aandeel werd tot voor enkele jaren vooral door goede huisvaders gekocht, omdat het dividend even snel stijgt als de index van consumptieprijzen.
Veel problemen hadden kunnen worden vermeden indien de federale overheid in tempore non suspecto de minderheidsaandeelhouders had uitgekocht. Er is geen enkele reden waarom de Belgische centrale bank een beursnotering moet behouden. De doelstelling van de Nationale Bank is niet winstmaximalisatie, maar het nastreven van prijsstabiliteit en financiële stabiliteit. Bovendien doet de Nationale Bank geen beroep op de aandelenmarkt om vers kapitaal aan te trekken. Daarom is in nagenoeg alle landen de staat de enige aandeelhouder van de centrale bank.
De vraag is hoe het nu verder moet. Zowel de Nationale Bank als de ontevreden aandeelhouders lijkt vastbesloten de strijd tot het bittere einde voort te zetten. Het juridisch gevecht - dat drie jaar geleden begon - kan dus nog jaren aanslepen. Dat is niet goed voor het imago van de Nationale Bank en de Belgische beurs.
De regering zou een initiatief moeten overwegen om de impasse te doorbreken. Zij kan een uitkoopbod lanceren, nationaliseren met een passende vergoeding, de aandelen omzetten in obligaties of streven naar een minnelijke schikking. De precieze modaliteiten zijn bijkomstig, maar het conflict over de Nationale Bank moet zo snel mogelijk worden opgelost.